Centro Havana
Ege'nin kuzey noktası Çanakkale, gurur duyduğumuz tarihi, tertemiz denizi ve doğası, genetiğinin bozulmasına direnen mis gibi domatesleri, sıcacık ve samimi insanları ile özellikle İstanbul'da yaşayanların kaçış noktaları arasında. Bize kalan 2 nadide adaya (Bozcaada - Gökçeada) ulaşmak için bile mutlaka uğradığımız Çanakkale'de neler var bakalım :)
Ege'nin kuzey noktası Çanakkale, gurur duyduğumuz tarihi, tertemiz denizi ve doğası, genetiğinin bozulmasına direnen mis gibi domatesleri, sıcacık ve samimi insanları ile özellikle İstanbul'da yaşayanların kaçış noktaları arasında. Bize kalan 2 nadide adaya (Bozcaada - Gökçeada) ulaşmak için bile mutlaka uğradığımız Çanakkale'de neler var bakalım :)
Canım şehrim İzmir'in altından girip üstünden çıkacağımız, neredeyse tüm ilçelerine uğrayacağımız bir sayfamız var! Bir takım şeyleri öğrendik sanırım artık; çekirdeğe çiğdem, simide gevrek, mısıra darı, çamaşır suyuna klorak diyoruz biz İzmirliler. Ama belki de bizi güzel yapan bu sebeplerdir :) Sadelik, doğa, zeytinyağı, güneş, soğuk deniz evet hepsi değil ama çoğu sadece İzmir'de!
Canım şehrim İzmir'in altından girip üstünden çıkacağımız, neredeyse tüm ilçelerine uğrayacağımız bir sayfamız var! Bir takım şeyleri öğrendik sanırım artık; çekirdeğe çiğdem, simide gevrek, mısıra darı, çamaşır suyuna klorak diyoruz biz İzmirliler. Ama belki de bizi güzel yapan bu sebeplerdir :) Sadelik, doğa, zeytinyağı, güneş, soğuk deniz evet hepsi değil ama çoğu sadece İzmir'de!
Cédric Klapisch’in yönettiği Fransız yapımı film Barselona’ya öğrenci değişim programı ile gelen Xavier’in öyküsünü anlatıyor. Oldukça eğlenceli ve bol Barselona sahneli bir film. Expatların ve yabancı öğrencilerin Barselona’da nasıl yaşadıklarını ve genel olarak Barselona’nın nasıl rahat ve keyifli bir şehir olduğunu görebiliyorsun.
Bu filmi Barselona’ya yüksek lisans için gitmeden hemen önce izlemiştim. İster istemez içim bir kımıldanmıştı. Mutlak özgürlük, bağırış çığırış konuşan eğlenen insanlar, kalabalık arkadaş grupları. Şanslıydım ki hepsine sahip oldum.
Filmin en çok beğendiğim sahnesi de bir çok Tony Gatlif filminde de izleyip bayıldığımız (en azından benim bayıldığım) Romain Duris’in (filmde Xavier) Barselona merkezine vardığındaki konuşması. Urquinaona meydanında, urquinaonanın ne kadar garip bir kelime olduğundan dem vuruyor. Bir yandan da eli kolu çanta bavul dolu Barselona sokaklarında kalacağı evi arıyor.
Ayrıca, filmde 6 öğrencinin yaşadığı evde telefonun yanına evde yaşayan her milletten kişinin dilinde “şuan evde yok” yazılmış. Telefonu şans eseri kim açarsa ve istenen kişi yoksa o dilde yok diyebilmek için. aynı usulü ben de 6 kişi farklı milletten insanla yaşadığım eve de getirmiştim. Türkiye’den beni biri aradığı zaman “Cansu evde yok!” diyebiliyorlardı :)
Aşağıdaki sahnenin de tatlılığı ve komikliğini de eski anılarım canlansın diye bırakıyorum!
Barselona öncesi, hele de öğrenci olarak gidecekseniz ya da Barselona özleminizi kabarsın isterseniz mutlaka izlemenizi tavsiye edeceğim film!